วันที่ 25 พฤศจิกายน เป็นวันยุติความรุนแรงต่อสตรีสากล กรมกระทรวงสตรีจะใช้วันนี้เพื่อเริ่มกิจกรรม 16 วันเพื่อยุติความรุนแรงต่อผู้หญิงและเด็กผู้หญิง ด้านล่างนี้คือเรื่องราวจากแคมเปญ “End It Now” ของพวกเขา สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม คุณสามารถเยี่ยมชมเว็บไซต์ของพวกเขา คุณสามารถดาวน์โหลดโบรชัวร์เรื่อง “การออกเดทและความรุนแรงในความสัมพันธ์” ได้ที่นี่ ผลกระทบต่อสุขภาพของความรุนแรงต่อสตรีและเด็กหญิง
มากิลาเป็นหนึ่งในเด็กผู้หญิง 1,260 คนในคองโกที่เสียชีวิต
หลังจากผ่านการขลิบอวัยวะเพศในแต่ละปี คนอีกหลายพันคนจะประสบกับภาวะมีบุตรยากหรือความผิดปกติทางร่างกายอันน่าสยดสยองซึ่งทำให้พวกเขาถูกขับไล่และใช้ชีวิตอย่างเจ็บปวดเป็นเวลาหลายปี
แนนซี่ถูกแฟนหนุ่มของแม่ข่มขืน การล่วงละเมิดประเภทนี้เกิดขึ้นโดยเฉลี่ยทุกๆ 17 ชั่วโมงในสหรัฐอเมริกา แนนซี่—เช่นเดียวกับเด็กผู้หญิงอีกหลายพันคนที่ถูกทารุณกรรม—จะประสบปัญหาสุขภาพไปตลอดชีวิตเพราะบาดแผลทางใจนี้
การล่วงละเมิดต่อผู้หญิงและเด็กหญิงทำให้เกิดปัญหาสุขภาพทางร่างกายมากกว่าแผลเป็นเบื้องต้นหรือที่เห็นได้ชัดที่สุด ไม่ว่าจะเป็นทางร่างกายหรือจิตใจ ผลลัพธ์ของการล่วงละเมิดจะส่งผลกระทบต่อสุขภาพของเหยื่อเป็นเวลาหลายปี ความรุนแรงต่อสตรีเป็นปัญหาด้านสาธารณสุขอย่างแท้จริง
จากข้อมูลขององค์การอนามัยโลก (WHO) ความรุนแรงต่อผู้หญิง (VAW) เป็นประสบการณ์ที่แพร่หลายไปทั่วโลก โดยมีผลกระทบด้านสาธารณสุขอย่างร้ายแรงตามสัดส่วนการแพร่ระบาด ความรุนแรงต่อคู่นอน (IPV) เป็นรูปแบบความรุนแรงต่อผู้หญิงที่พบบ่อยที่สุด และความรุนแรงทางเพศไม่ว่าจะโดยคู่นอน คนรู้จัก หรือคนแปลกหน้า ล้วนส่งผลกระทบต่อผู้หญิงและเด็กหญิงเป็นส่วนใหญ่ รูปแบบอื่นๆ ของความรุนแรงต่อผู้หญิง ได้แก่ การล่วงละเมิดทางเพศและการล่วงละเมิดโดยผู้มีอำนาจ การค้ามนุษย์เพื่อบังคับใช้แรงงานหรือทางเพศ และการปฏิบัติแบบดั้งเดิม เช่น การบังคับแต่งงานหรือการมีลูก และความรุนแรงที่เกี่ยวข้องกับสินสอด ความรุนแรงต่อผู้หญิงมักเกี่ยวข้องกับอคติทางสังคมและเพศ และอาจนำไปสู่การเสียชีวิตด้วยความรุนแรงหรือการฆ่าทารกเพศหญิง
ปัญหาสุขภาพที่เกิดขึ้นทั่วโลก
ผลที่ตามมาของการละเมิดสิทธิมนุษยชนนี้นำมาซึ่งปัญหาใหญ่ ไม่เพียงแต่กับผู้หญิงเท่านั้น แต่ยังรวมถึงครอบครัว ชุมชน และโลกใบนี้ด้วย สำหรับชุมชนแล้ว VAW ยังคงเป็นปัญหาที่ซ่อนเร้นด้วยค่าใช้จ่ายด้านบุคลากรและการดูแลสุขภาพที่มากอันเป็นผลมาจากการรายงานที่ต่ำกว่ามาตรฐาน สำหรับเหยื่อแต่ละราย VAW ไม่เพียงนำไปสู่การบาดเจ็บทางร่างกายเท่านั้น แต่ยังส่งผลร้ายแรงต่อสุขภาพที่อาจนำไปสู่ความพิการตลอดชีวิตหรือถึงขั้นเสียชีวิต1
ในสตรีวัยผู้ใหญ่ ความรุนแรงสามารถนำไปสู่ปัญหาสุขภาพมากมายที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาที่เกิดจากความเครียด บางส่วนเกี่ยวข้องกับปัญหาหัวใจและหลอดเลือดหรือเมตาบอลิซึมซึ่งเป็นผลมาจากการตอบสนองต่อความเครียดเรื้อรังที่ร่างกายต้องเผชิญ ปัญหาอื่นๆ อาจรวมถึงการใช้สารเสพติด หรือการขาดการควบคุมการเจริญพันธุ์และความเป็นเอกเทศส่วนบุคคล ซึ่งมักพบในความสัมพันธ์ที่ไม่เหมาะสม โรคเหล่านี้มักจะจำกัดความสามารถของผู้หญิงในการจัดการกับโรคเรื้อรังอื่นๆ เช่น เบาหวานและความดันโลหิตสูง
การเสียชีวิต: ความรุนแรงของคู่นอนอาจถึงแก่ชีวิตได้เช่นกัน การศึกษาจากหลายประเทศ (ออสเตรเลีย แคนาดา อิสราเอล แอฟริกาใต้ และสหรัฐอเมริกา) แสดงให้เห็นว่าระหว่าง 40% ถึง 70% ของการฆาตกรรมหญิงดำเนินการโดยคู่รัก ความชุกของการล่วงละเมิดเด็กก็มีสัดส่วนการแพร่ระบาดเช่นกัน เด็กจำนวนมากของทั้งสองเพศต้องทนทุกข์ทรมานจากการถูกทารุณกรรมทางร่างกายและอารมณ์ การล่วงละเมิดทางเพศ การทอดทิ้ง และการแสวงประโยชน์ทางการค้าหรืออื่นๆ จากข้อมูลของ WHO1 หลักฐานที่มีอยู่บ่งชี้ว่าเด็กผู้หญิงมีแนวโน้มที่จะถูกล่วงละเมิดทางเพศมากกว่าเด็กผู้ชายในสหรัฐอเมริกา การศึกษาเด็กก่อนวัยเรียนที่มีรายได้น้อยในรัฐมิชิแกนพบว่าเกือบครึ่งหนึ่ง (46.7%) ของเด็กในการศึกษานี้เคยเผชิญกับเหตุการณ์ความรุนแรงเล็กน้อยหรือรุนแรงในครอบครัวอย่างน้อยหนึ่งครั้ง 3 การศึกษาอีกชิ้นหนึ่ง แสดงให้เห็นว่าผู้ชายห้าสิบเปอร์เซ็นต์ (50%) ที่ทำร้ายภรรยาบ่อยครั้งมักทำร้ายลูกด้วย และคณะกรรมการที่ปรึกษาด้านการทารุณกรรมเด็กและการทอดทิ้งเด็กของสหรัฐฯ แนะนำว่าความรุนแรงในครอบครัวน่าจะเป็นตัวการสำคัญประการเดียวของการล่วงละเมิดเด็กและละเลยการเสียชีวิต3 ใน ในสหรัฐอเมริกา กลุ่มการศึกษาที่สำคัญแสดงให้เห็นความเชื่อมโยงระหว่างประสบการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ในวัยเด็ก (ACE)5,6 เช่น การถูกทารุณกรรม การทอดทิ้ง และการพบเห็นการถูกทำร้าย ไปจนถึงผลลัพธ์ด้านลบต่อสุขภาพร่างกายและจิตใจในวัยผู้ใหญ่
ในการศึกษาของสหรัฐฯ ยังกล่าวถึงการเปลี่ยนแปลงของโครงสร้างสมอง เช่น หลักฐานของสมองส่วนหน้าเล็กลง ผลกระทบด้านจิตใจในทางลบ และสุขภาพจิตที่ไม่ดี ซึ่งส่งผลต่อภาระความเครียดของร่างกาย ส่งผลต่อสุขภาพกายและคุณภาพชีวิตของผู้รอดชีวิตจากการบาดเจ็บ6
เหยื่อและผู้พบเห็นความรุนแรงที่เป็นเด็กมักจะรู้สึกหวาดกลัว ละอายใจ รู้สึกผิด และตีตรา อารมณ์ด้านลบเหล่านี้มีส่วนทำให้เกิดปัญหาทางจิตใจและอารมณ์อย่างรุนแรง โดยเฉพาะภาวะซึมเศร้าและโรคเครียดหลังเหตุการณ์สะเทือนใจ (PTSD) ตามที่ระบุไว้ข้างต้น7
credit : michaelkorsoutletonlinstores.com walkforitaly.com jonsykkel.net worldwalkfoundation.com hollandtalkies.com furosemidelasixonline.net adpsystems.net pillssearch.net lk020.info wenchweareasypay.com
